Dlaczego Adapa

Zaproponowanie nazwy dla Fundacji okazało się najtrudniejszym momentem przy procesie jej rejestracji. Wiedzieliśmy dokładnie, czym ma się zajmować i po co. Wiedzieliśmy, jakie wymagania ma spełniać statut. Wiedzieliśmy, kogo pragnęliśmy widzieć w Radzie Fundacji. A nazwa ? Istnieje przecież tak wiele słów mądrych i ważnych, tu nie powinno być problemu. Ale był. Chcieliśmy, by nazwa zaczynała się na literę A. Jakiś symbol początku ? I tego, że tyle przed nami. I przede wszystkim A jak Autyzm. I Akceptacja. I Adaptacja. I Autonomia. I Autokreacja. I Antystres..? )(i wiele innych anty i nie-anty). I jeszcze względy praktyczne, bo automatyczne przeszukiwarki „Adapie” będą dawały więcej szans niż niż np. „Kanapie”.. Jednak wszystkie nazwy przez nas wybrane dla fundacji okazały się już być nazwami innych podmiotów. Często nawet wielu. Poprosiliśmy więc o pomoc naszych przyjaciół i współpracowników, coraz bardziej przestraszani tak dużym rozdźwiękiem pomiędzy wyobrażeniem a jego urzeczywistnieniem, jeszcze zanim zaczęło ono nabierać kształtu. W końcu Bartek (dziękujemy!) rzucił – to może Adapa ? co to jest Adapa? nikt z nas nie wiedział. – nie co, a kto. Tak do końca nie wiem, powiedział, ale to jeden z bohaterów jednej z nieliczonych powieści (czy gier) fantasy, był ok., tam wszyscy bohaterowie mieli imiona z jakichś mitologii, więc może.., no i w końcu jest na A. zaczęliśmy więc szukać mitycznego Adapy. To był on. Poczuliśmy to od pierwszych słów mitu. Zwłaszcza, że, co dziwniejsze, nie znaleźliśmy żadnej fundacji o tej nazwie…

Adapa, w mitologii babilońskiej syn boga Ea (lub mędrzec stworzony przez boga Ea, lub kapłan boga Ea), boga mądrości i kapłana najstarszego miasta Babilonu, Eridu. Adapa był jednym z siedmiu mędrców, siedmiu mężów wielkiej mądrości i siły duchowe, którzy często pojawiają się w indyjskich mitach. Ea dał Adapie dar mądrości (i wiedzy), po to by sprawował władzę nad ludźmi. Ea dał Adapie również wiele innych dobrych cech, ale nie dał mu daru nieśmiertelności.

Adapa spędzał wiele czasu łowiąc ryby w Zatoce Perskiej. (mityczny przodek św. Piotra..?) Pewnego dnia silny powiew południowego wiatru przewrócił jego łódź. Adapa wypowiedział wtedy zaklęcie powodujące ustanie południowych wiatrów, i wiatry ustały. Bóg Anu dowiedziawszy się o tym, zaniepokoił się taką władzą śmiertelnika i zaprosił go do siebie, zamierzając poczęstować chlebem śmierci. Ea jednak wcześniej przestrzegł Adapę przed spożywaniem czegokolwiek u Anu, powiedział mu także, w jaki sposób czcić Anu. Adapa w czasie wizyty u Anu zastosował się do tych zaleceń. Dzięki temu Anu zaproponował Adapie zamiast chleba śmierci, chleb i wodę życia wiecznego. Anu wiedział, że Adapie przy sile, jaką daje mu mądrość i dobroć, brakuje tylko daru nieśmiertelności, by został bogiem. I poznawszy go, postanowił podarować Adapie ten dar. Lecz Adapa odmówił. Być może pamiętał o przestrodze boga Ea. Być może jednak, będąc tak mądrym, jakim był, wiedział, jak bardzo poczucie nieśmiertelności może zmienić serce ludzkie, i nie chciał tego. Dlatego też ludzkość pozostała śmiertelna. Nie wiedząc nawet jak wielki dar, (dar śmiertelności) otrzymała od Adapy. I nie był to jedyny dar, który mu zawdzięcza, gdyż to Adapie (ponoć) ludzkość zawdzięcza dar mowy, i dar porozumienia. I podobno to również Adapa umiał przywracać życie śmiertelnie chorym dzieciom, i sprawić by zaczęły mówić te, które mówić nie potrafiły

Podobnie jak „Adam”, słowo „Adapa” w języku akadyjskim oznacza „człowiek”. Adapa, jako jeden siedmiu mędrców z Eridu, którzy żyli przed potopem rozmawiał z bogami (z Bogiem), wykonywał boskie obrzędy, i pomagał doprowadzić do porządku cywilizację ludzką. Dlatego też Adapie przypisywano nie tylko wynalazek mowy, miał też stworzyć podwaliny cywilizacji.